Serada amb Arrí !

Lo dissabte comença plan mielh que s’era ‘chabat lo divendres. Me desvelhe a miegjorn (chausa que m’era pas jamai ‘ribada amb la mair au costat) e prene lo pitit desjunar au Casanis coma lo paire. Fin finala d’èsser pus un adò quò a dau bon.
Ajude dins l’aprèp marende a charjar quauqes paquets (vòle poder durmir dins ‘na chambra que sembla pas ad’un espaci d’estockatge) per lo fraire e lo companhe a sa nuvela maison. Me la faguèt vesitar en briu mas contarai quò a n’autre moment, amb de las fòtos se me ne’n manda.

Rendetz-pè charrièra de la sèt (quin brave títol de polar !) segur de me m’en vau parcar dins la ciutat e me maine que la que cresiá coneisser jós quela apelacion es pas la bona. Aprèp ‘na consulta telefonica, ‘riebe a « l’amicale… » ente son jà los organisaires. Qu’es la prumièra vès que me compòrte en limogaud, per pròva l’engana sus l’adreça. Los barmen son plan simpatics e s’exerçan a jugar lo juèc de prenèr ‘na comanda en Oc e d’i respondre. Descubre lo desplejant que balha las formulas de basa per subreviure dins un bar plen d’occitanofònes.

oc au cafe, volet 1

oc au café, volet 2

L’i a daus pitits pannèus un pauc de pertot per balhar las frasa clau que son dins lo desplejant, mai un : « MXL87 chamisons per los banturles ». Portèi quauques chamisons, lo banturle agrada a tot lo monde. l’encontrari m’auriat inquietat. Quí pas besunh de contar de qué qu’es un banturle, las gents son prest de far la demostarcion. Lo bar es mai pitit que l’Estanquèt a Tolosa. Vòu dire qu’a l’ora que las gents ‘riban, òu es clafit de monde. Lo Maime es en fòrma per tornar distribuir lo desplejant, mai que mai quora son de las dròlas nuvelas que dintran.

Ne vequí una, que prenguèt lo temps de repassar son effiech, que ven junhèr son amiga que platussa coma n’autres au comptador. Na coqueta a talons tota de negre vestida, p’ita bruna a franja amb daus uèlhs blus mes en prundor per dos grands casdres de tablèu, hmm !!
_ j’ai trouvé la phrase importante à retenir !
_ alors c’est quoi ? l’i damanda l’autra. Auriá cregut que seria la quela que permet de comandar a beure, colhonament …
_ « potona-me », la surtís, dins ‘na prononciacion impeccabla
_ quoi ?
_ « potona-me » la tòrna far, que l’autra l’i era totjorn pas. Jà que me lo fau pas tornar dire, amai se la insista ! Dins un eslanç de devoment pedagogica, e per la demostarcion, lhi fau un brave poton, amai me tend la segonda jòuta.

Tot lo necessari per lo plan-manhagatge au comptador. Nos sèm dich que davant la darrièra frasa i a avia belèu quauquas autras que mancavan.

La serada s’enchadena au ritme de ‘na programacion completament a basa de grops occitan, queste còp sèm chas nos. Mai tard, lo grop « Tres per dos » comença de jugar. Per manca de plaça, los musicaires s’installan sus lo comptador, qu’es mai complicat per n’autres per dançar debas. Miss bruneta es pas la darrièra. Maime e ieu nos perçam un passatge per dançar ‘na borreia entre las gents que poden pus surtir. Los montanhòls borreiarian quitament dins de las condicions extremas. A la damanda d’un barman qu’es « fan » avèm dreit a ‘na desmostracion de tendilhon per lo chabretaire, totjorn quilhat sus lo bar. Chabam la serada e lo stock de Cerva d’Oc. Moderacion s’era decomandat, poguèrem pas lhi pagar un veire.